Kontrole przeprowadzone przez wkiaw w 2006 roku

                Wydział Kontroli i Audytu Wewnętrznego Urzędu Miasta Szczecin, w dniach 14-31marca 2006 r. przeprowadził kontrolę w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym Nr 1 w Szczecinie, zwanym dalej SOSW, w zakresie przestrzegania wybranych przepisów prawa pracy, ze szczególnym uwzględnieniem realizacji zadań i obowiązków służby bhp wynikających z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109, poz. 704 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie służby bhp.

                Wyniki kontroli przedstawione zostały w protokole kontroli P/5/06 podpisanym w dniu 29 marca 2006 r.

                W toku kontroli stwierdzono, że w SOSW obsługę w zakresie bhp prowadził specjalista ds. bhp zatrudniony w wymiarze 1/8 etatu o kwalifikacjach uprawniających do zajmowania stanowiska starszego specjalisty, zgodnie z zapisem § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bhp. Stwierdzono, że zadania określone w § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie służby bhp określone w następujących punktach: pkt 4 – udział w opracowywaniu planów modernizacji i rozwoju zakładu pracy; pkt 5 – udział w ocenie założeń i dokumentacji dotyczących modernizacji zakładu pracy; pkt 6 – udział w przekazywaniu nowo budowanych obiektów nie dotyczyły zadań służby bhp w SOSW. Pozostałe punkty § 2 ust. 1 rozporządzenia realizowane były prawidłowo. Stwierdzono tylko jedno drobne uchybienie polegające na braku aktualnych zasad prowadzenia szkoleń z zakresu bhp zgodnie z obowiązującym od 01-07-2005 r. rozporządzeniem M.G. i P. z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.).

              W SOSW był opracowany wewnętrzny akt prawny regulujący zasady przydziału pracownikom okularów korygujących wzrok według zapisu § 8 ust. 2 rozporządzenia MPiPS z dnia 01 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), wg którego pracodawca był zobowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wynik badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykazał potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

            Przedłożone zasady przydziału, gospodarowania i ewidencjonowania odzieży roboczej i środków ochron indywidualnych opracowane były zgodnie z zapisem art. 104¹ §1 pkt. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (j.t. Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zm.), zwanej dalej kp, wg którego regulamin pracy winien ustalać m.in. wyposażenie pracowników w odzież i obuwie robocze oraz w środki ochrony indywidualnej oraz rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (j.t. Dz. U. z 2003 r., Nr 169, poz. 1650).

            W SOSW przeprowadzane były coroczne kontrole warunków pracy i analiza stanu bhp wynikające z zapisów § 2 ust. 1 pkt. 1÷3 rozporządzenia w sprawie służby bhp; opracowane były szczegółowe instrukcje bezpiecznej pracy na różnych stanowiskach nauki zawodu wymagane zapisem art. 237⁴ § 2 kp nakładającym obowiązek opracowania i udostępniania aktualnych instrukcji bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zapisem § 41 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bhp.

                Przedstawiona ocena ryzyka zawodowego dla różnych stanowisk pracy, oszacowanego w skali trójstopniowej, była zgodna z wymogiem określonym w pkt. 6 PN-N-18002 „Systemy zarządzania bhp. Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego”; pracownicy zostali poinformowani o wynikach oceny. Tym samym został realizowany zapis art. 226 kp stanowiący, że na pracodawcy spoczywał obowiązek ocenienia i udokumentowania ryzyka zawodowego oraz poinformowania pracowników o ryzyku zawodowym związanym z wykonywaną pracą, a także o zasadach ochrony przed zagrożeniami zgodnie z postanowieniem zapisu § 39 ust. 1 rozporządzenia MPiPS w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, wg którego pracodawca był obowiązany oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe, występujące przy określonych pracach oraz stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko na stanowiskach pracy.

                W toku kontroli dokumentacji powypadkowej stwierdzono, że kompletowana była zgodnie z wymogami aktualnych przepisów: zapisem § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. Nr 234, poz. 1974); zapisu § 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 grudnia 2004 r. w sprawie statystycznej karty wypadku przy pracy (Dz. U. Nr 269, poz. 2672); na bieżąco prowadzono rejestry wypadków w pracy, w drodze do/z pracy, oraz rejestry chorób zawodowych wymaganych zapisami: art. 234 § 3 i art. 235 § 4 kp, wg których pracodawca obowiązany był prowadzić rejestry wypadków przy pracy i chorób zawodowych, § 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposobu ich dokumentowania, a także zakresu informacji zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy (Dz. U., Nr 115, poz. 744 ze zm.), wg którego pracodawca miał prowadzić rejestr wypadków na podstawie wszystkich protokołów powypadkowych zawierający: imię i nazwisko poszkodowanego, miejsce i datę wypadku, informacje dotyczące skutków wypadku dla poszkodowanego, datę sporządzenia protokołu powypadkowego, stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy, krótki opis okoliczności wypadku, datę przekazania wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz inne okoliczności wypadku (...)” oraz § 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (Dz. U., Nr 62, poz. 286 ze zm.), wg którego pracodawca obowiązany był prowadzić dokumentację dotyczącą podejrzeń o choroby zawodowe, chorób zawodowych, wypadków przy pracy oraz wypadków w drodze do pracy i z pracy, a także świadczeń związanych z tymi chorobami i wypadkami.

                W odniesieniu do wszystkich pracowników SOSW nie stwierdzono nieprawidłowości związanych z kierowaniem na badania profilaktyczne. Badania profilaktyczne pracowników prowadzone były w Szpitalu Miejskim im. Św. Karola Boromeusza zgodnie z zapisem § 4 ust. 1 rozporządzenia MZiOS z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy (Dz. U., Nr 69, poz. 332 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem MZiOS, wg którego badanie profilaktyczne przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.

                Stwierdzono natomiast, że częstotliwość badań, wyznaczana przez lekarzy Szpitala Miejskiego, uprawnionych do prowadzenia badań profilaktycznych, była niezgodna z zapisem § 2 ust. 1 rozporządzenia MZiOS. Polegało to na tym, że pracownikom wskazywano termin następnych, odpłatnych badań okresowych w terminach krótszych niż to określono w § 2 ww. rozporządzenia w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników, wg którego zakres i częstotliwość badań profilaktycznych określały wskazówki metodyczne sprecyzowane w Załączniku nr 1 do rozporządzenia.
I tak np. częstotliwość skontrolowanych badań okresowych pracowników SOSW, przeprowadzonych od 2004 r., w 49 przypadkach (70% zatrudnionych) kształtowała się następująco: za rok – 3 przypadki, za 2 lata – 16 przypadków (33%), za 3 lata – 22 przypadki (45%), za 4 lata – 6 przypadków (12%). Częstotliwość badań okresowych wynikała z terminów wyznaczanych przez lekarzy Szpitala Miejskiego.

 

                Ustalono również, że w dokumentacji pozostawianej po kontrolach przeprowadzanych przez organy kontroli zewnętrznej nie stwierdzano nieprawidłowości w realizacji nałożonych obowiązków.

                Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt natychmiastowego podjęcia przez kierownictwo jednostki działań zmierzających do usunięcia nieprawidłowości wynikających z błędnych zapisów mistrza kominiarskiego, w pozostawionych protokołach badań okresowych przewodów kominowych, stwierdzających istnienie zagrożeń dla bezpieczeństwa ludzi i mienia.

 

                W związku z brakiem stwierdzonych nieprawidłowości Prezydent zalecił jedynie dostosować zasady prowadzenia szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy do wymogów aktualnego rozporządzenia.