PROTOKÓŁ NR 0063-6/75/08
Z POSIEDZENIA 
KOMISJI DS. ZDROWIA I POMOCY SPOŁECZNEJ
Z DNIA 22 PAŹDZIERNIKA 2008 ROKU

Początek posiedzenia - 13:00
Zakończenie posiedzenia - 15:00

Posiedzenie Komisji otworzył i przewodniczył obradom p. Tomasz Grodzki - Przewodniczący Komisji.

W posiedzeniu uczestniczyli członkowie Komisji oraz osoby zaproszone wg załączonych list obecności załącznik nr 1 i 2.

Po stwierdzeniu prawomocności posiedzenia (quorum i prawidłowość zwołania posiedzenia)
Przewodniczący zaproponował następujący porządek dzienny posiedzenia:

Ad. pkt. 1.
Rozpatrzenie wniosków w sprawie zmian do porządku obrad.

Nie zgłoszono.

Ad. pkt. 2.
Przyjęcie protokołu z poprzedniego posiedzenia.

Komisja w wyniku głosowania, przyjęła  protokoły z dnia:

01.10.2008- za- 5

15.10.2008- za-4, wstrz-1

Ad. pkt. 3.
Rozpatrzenie skargi p. Krystyny Gieniusz na działalność Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie

Komisja zapoznała się ze skargą   p. Krystyny Gieniusz na działalność  Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie. Skarga pisemna, stanowi załącznik nr 7  do protokołu.

Pani Krystyna Gieniusz podtrzymuje swoje zarzuty, zawarte w  piśmie. Jej zdaniem  skarga jest prawdziwa i zasadna. Jako sprawcę wszelkich krzywd pani Gieniusz wskazuje panią Alicję Pawluczuk, pracownika  MOPR. Pani Gieniusz uważa, że MOPR, z którego usług korzysta do dnia dzisiejszego jest miejscem, gdzie doznała  "nieodwracalnych krzywd moralnych, i cierpień fizycznych i psychicznych uwłaczających godności człowieka, szargających jej dobre imię, łamiących podstawowe prawa człowieka. Pracownicy MOPR interpretują  prawo na swój własny użytek i sposób".

Skarżąca została poproszona przez Przewodniczącego Komisji o wyjaśnienie, na czym polegało "katowanie psychiczne" czy "cierpienia fizyczne", które  pani Gieniusz doznała od pracowników MOPR, a o których wspomina w piśmie.

Pani K. Gieniusz  wyjaśniła, że była źle traktowana przez pracownice, śmiano się z niej, źle obsługiwano, pracownice MOPR były aroganckie i bezczelne.

Przewodniczący Komisji zadał pytanie, dlaczego pani Gieniusz  nie korzysta ze świadczeń emerytalnych, które jej się należą?

Skarżąca stwierdziła, że jej się  nie opłaca finansowo taka operacja, jej emerytura wynosiłaby w chwili obecnej 520 zł, w tej sytuacji wolałaby pójść do pracy. Emerytura jest niższa od  pomocy finansowej, którą otrzymuje  w chwili obecnej z MOPR-u.

Przewodniczący Komisji przypomniał, że  pani Gieniusz w chwili obecnej pobiera z MOPR  zasiłek  w wysokości  790,35 złotych ( w tym dodatek mieszkaniowy bezgotówkowo).

Dyr. Wydziału Zdrowia i Pomocy Społecznej p. Piotr Grodzki stwierdził, że świadczenia emerytalne, które skarżąca wypracowała, może otrzymywać, a jej trudna sytuacja  finansowa będzie  wzięta pod uwagę przez MOPR. (uzupełnienie poprzez zasiłek specjalny z MOPR lub dodatek mieszkaniowy).

Pani Geniusz twierdzi, że nie jest zainteresowana przejściem na emeryturę, nie chce tego świadczenia. Skarżąca  była świadkiem rozmów, był to szantaż psychiczny , gdzie grożono jej, że zostanie pozbawiona świadczeń (zasiłku) z MOPRu. Jest córką  kombatanta i uważa, że ma ustawowe prawo do korzystania  z takiej formy pomocy. Poruszyła sprawę bonu żywnościowego, z którego to bonu "pracownicy MOPR-u umyślnie i celowo ją okradli w roku 2002r."

Przewodniczący Komisji  oddał głos dyr. MOPR p. Marcinowi Jandzie, który stwierdził, że pani Gieniusz jest pod opieką  MOPRu od 10 lat , klientka pobiera miesięcznie 790 złotych, nie wliczając opłaconych rachunków i refundacji leków. Otrzymuje również dodatek mieszkaniowy bezgotówkowo. Wszelkie próby  znalezienie jej pracy lub zmiany systemu  świadczeń socjalnych, kojarzą się pani Gieniusz  z szykanowaniem i obelgami pod jej adresem.

Pani Iwona Klimowicz MOPR -z-ca dyr. -wyjaśniła, że  pani K. Geniusz  korzystając z  pomocy MOPRu  jest zorientowana, że  aby skorzystać z pomocy ośrodka, musi  być przeprowadzony wywiad środowiskowy, a klientka nie wpuszcza  pracownika  do mieszkania, bez uprzedniego ustalenia wizyty. Nie  życzy sobie korespondencji(odbiera to jako  ośmieszanie jej osoby), dla niej wizyty pracowników MOPR są szykanowaniem jej osoby. Nie posiada telefonu, w związku z tym,  kontakty ze skarżąca  są mocno utrudnione. Pracownik, który zasugerował,  aby wystąpiła do ZUS o naliczenie emerytury, został potraktowany jako prześladowca. Żadna forma  oraz wysokość   pomocy ze strony MOPR nie satysfakcjonuje skarżącej. Wyjaśniając kwestie  bonu żywnościowego- skarżąca nie została okradziona, bowiem nie zwróciła  się w przeciągu całego 2002 roku o taką pomoc. Natomiast zwróciła się o pomoc (zasiłek celowy na żywność) i taką pomoc otrzymała w wysokości 100 zł miesięcznie, łącznie otrzymała w roku 2002 1200 złotych.

 Pani Gieniusz stwierdziła, że nie życzy sobie żadnej pomocy z MOPR, wnosi do Urzędu i Komisji, aby pomoc finansową, którą teraz otrzymuje od miasta wypłacała jej inna niż MOPR instytucja. MOPR zdaniem skarżącej jest to instytucja dla patologii społecznej, a ona się  do takiej nie zalicza.

Głos zabrała radny A. Karut, który sprostował wypowiedź pani Geniusz, MOPR nie jest  po to, aby pomagać patologii społecznej, jest to instytucja, która pomaga osobom  w trudnej sytuacji finansowej i życiowej.

Przewodniczący Komisji udzielił głosu pani Mecenas Hannie Sokulskiej, która chciałaby ustalić czy skarga jest zasadna i zarzuty  skarżącej są  prawdziwe. Z pisma wynika, że pani Gieniusz została pozbawiona świadczeń z MOPRu, pyta zatem dyr. Jandę, czy jest to prawda? czy skarżąca jest bez pomocy finansowej?

Pyta panią Gieniusz, czy i kiedy zapadła decyzja w tej sprawie?

Uzyskała odpowiedź, że takiej decyzji nie ma, ale  skarżąca  ma podejrzenia, że taka decyzja na pewno będzie.

Pan dyr. Piotr  Grodzki ponownie zaproponował pomoc pani Gieniusz, w wypełnieniu  wniosku emerytalnego oraz  zwrócenie się do MOPRu, po uzyskaniu  świadczeń emerytalnych- o dodatkową pomoc finansową.

Pani Krystyna Gieniusz  kończąc swoją wypowiedź, ceni sobie bardzo pana dyr. Grodzkiego, ale  chce nowelizacji ustawy o emeryturach i zrobi wszystko, by do tego doszło. Chce również, rozliczyć się  z tymi, co ją skrzywdzili, chce zadośćuczynienia za swoje krzywdy moralne   i psychiczne, których doznała od pracowników MOPRu.

Komisja podziękowała pani Krystynie Gieniusz  za wypowiedź i pożegnała  skarżąca.

Komisja  wysłuchała  panią  Mecenas Sokulską, która stwierdziła :

- brak jest decyzji dyr. MOPR  o cofnięciu  uprawnień dla  skarżącej

- nieuzasadnione są  zarzuty dot. "kradzieży bonu  żywnościowego" oraz braku skierowania i refundacji za  studia

- brak decyzji odmownej  w sprawie  sfinansowania  wypoczynku poza miejscem zamieszkania

Mecenas Sokulska, na podstawie  powyższych ustaleń  stwierdziła, że brak jest podstaw do działania, zarzuty nie kwalifikują się do uwzględnienia. Skargę uważa za nieuzasadnioną.

Przewodniczący  komisji poddał pod głosowanie wniosek o oddalenie   skargi p. Krystyny Gieniusz; za-5- jednogłośnie.

Jednocześnie Komisja podjęła inicjatywę uchwałodawczą dot. rozpatrzenia   skargi   p. Krystyny Gieniusz na działalność  Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie.

Ad. pkt. 4.
Rozpatrzenie skargi p.Włodzimierza Grabowskiego na działalność Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie

Następnie Komisja zajęła się rozpatrzeniem skargi p.Włodzimierza Grabowskiego  na działalność  Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie. Skarga pisemna, stanowi załącznik do protokołu.

Pan Włodzimierz Grabowski  nie rozumie co to jest  "kontrakt socjalny" , to co proponuje mu pan Łukaszewski z MOPRu to kpina i z pewnością nie można tego nazwać  kontraktem socjalnym. Podtrzymuje  swoje zarzuty zawarte w pisemnej  skardze.

Przewodniczący  Komisji przypomniał zebranym, że skarżący  p. Grabowski  od roku 1993 roku pozostaje bezrobotny. Pyta, dlaczego pan Grabowski nie podjął pracy  do dnia dzisiejszego?

Pan Grabowski odpowiedział, że nie był dobrze przygotowany  kontrakt socjalny. W związku z tym, nie było szans na pracę dla niego. Skarżący  poinformował, że zaproponowano mu pracę w MOPR, ale on nie może jej przyjąć .  Może pracować jako kierowca a takiej pracy nie otrzymał. Nie ma dla niego propozycji pracy, jest zarejestrowany od 15 lat w PUP. Pracował jako tokarz i kierowca.

Pani I. Klimowicz, z-ca dyr. MOPRu  ustosunkowała sią do zarzutów,   twierdzi, że panu Grabowskiemu proponowana jest  praca, natomiast  on jej przyjąć  nie chce. Jest osoba niepełnosprawną w stopniu lekkim, na podst. orzeczenia WZdON.  Nie posiada uprawnień do świadczeń emerytalna-rentowych. Mieszka z matką.W dniu 06.06.2008 zawarto z klientem kontrakt socjalny, którego celem jest usamodzielnienie się  poprzez podjęcie prac społecznie użytecznych lub robót publicznych z PUP. pan Grabowski zgodził się do podpisania  zmian w kontrakcie (nowe działania zawarte w kontrakcie). Były również proponowane szkolenia panu Grabowskiemu  (organizowane przez Centrum Integracji Społecznej) .Klient uznał to za chęć pozbawienia go zasiłku oraz poniżanie go. Pani Klimowicz przedstawiła również Komisji  wykaz tabelaryczny- pomoc finansowa, przyznana skarżącemu z MOPR w roku 2008. Materiał ten oraz   wyjaśnienie (notatka służbowa)  ten  stanowią  załącznik do protokołu.

Komisja podziękowala panu W. Grabowskiemu.  Przewodniczacy Komisji poprosił  o zabranie głosu p. Mecenas Hannę Sokulską.

Mecenas Sokulska stwierdziła, że  zarzuty zawarte w skardze są  bezpodstawne, kontrakt  nie funkcjonuje- skarga jest zatem bezprzedmiotowa. Zwróciła się jeszcze o wyjaśnienia do pracowników MOPRu odnośnie samych zarzutów formułowanych na piśmie przez skarżącego.

 Przewodniczący  komisji poddał pod głosowanie wniosek o oddalenie   skargi p. Włodzimierza Grabowskiego ( za-5- jednogłośnie.)

Jednocześnie Komisja podjęła inicjatywę uchwałodawczą dot. rozpatrzenia   skargi   p.  W./ Grabowskiego na działalność  Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie.

Ad. pkt. 5.
Sprawy różne i wolne wnioski.

Nie zgłoszono.

Na tym posiedzenie zakończono.