PROTOKÓŁ NR 0063-5/9/07
Z POSIEDZENIA 
KOMISJI DS. EDUKACJI I KULTURY
Z DNIA 24 STYCZNIA 2007 ROKU

Początek posiedzenia - 10:00
Zakończenie posiedzenia - 12:00

Posiedzenie Komisji otworzył i przewodniczył obradom p. Paweł Bartnik - Przewodniczący Komisji.

W posiedzeniu uczestniczyli członkowie Komisji oraz osoby zaproszone wg załączonych list obecności załącznik nr 1 i 2.

Po stwierdzeniu prawomocności posiedzenia (quorum i prawidłowość zwołania posiedzenia)
Przewodniczący zaproponował następujący porządek dzienny posiedzenia:

Ad. pkt. 1.
Rozpatrzenie wniosków w sprawie zmian do porządku obrad.

Nie wniesiono.

Ad. pkt. 2.
Przyjęcie protokołu z posiedzenia Komisji z dn. 17.01.07.

Protokół z posiedzenia Komisji w dn. 17.01.07 przyjęty został w głosowaniu - jednomyślnie, bez uwag.

Ad. pkt. 3.
Dyskusja nt. restrukturyzacji sieci szkół specjalnych i przedszkoli.

E. Masojć - Zastępca Prezydenta Miasta - omówiła materiał stanowiący załącznik nr 3 do protokołu.

Ad. Propozycja włączenia Zasadniczej Szkoły Zawodowej Specjalnej Nr 16 oraz Specjalnej Szkoły Przysposabiającej do Parcy Nr 3 w strukturę SOSW Nr 2 i likwidacji Zespołu Szkół Zawodowych Specjalnych Nr 1 w Szczecinie

B. Połom - Malinowska - Dyrektor Zespołu Szkół Zawodowych Specjalnych Nr 1 - poinformowała, że nie wyobraża sobie połączenia dwóch placówek tj. ZSZS 1 i SOSW 2. Podkreśliła, ze obie szkoły kształcą młodzież z różnych środowisk, kierunki kształcenia dostosowane są do rynku pracy. Budynek jest rozbudowany, unowocześniony, nie sprawia zagrożeń technicznych. Placówka ma nową pracownię komputerową, internetowe centrum informacji multimedialnej, prowadzi wymianę uczniów ze szkołami niemieckimi. Jedynym problemem szkoły jest brak własnego internatu. Proponowane połączenie będzie jednym wielkim nieszczęściem. Dzieci w obu szkołach mają różny stopień niepełnosprawności i nie ma takiej możliwości, by mogły uczyć się w jednej placówce.

T. Pepliński - Dyrektor Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego Nr 2 - zauważył, że proponowane połączenie stworzy szkołę z 400 uczniami. W kształceniu specjalnym szczególny nacisk kładzie się na indywidualną pracę z uczniem. Nie ma szans na osiągnięcie zamierzonych efektów edukacyjnych i wychowawczych w tak wielkiej placówce. Dodatkowo w obu tych szkołach jest wysoko wyspecjalizowana kadra, która po połączeniu placówek nie znajdzie w całości zatrudnienia.

Ad. Propozycja utworzenia jednego Zespołu Szkół dla Dzieci z Wadami Słuchu (lub SOSW dla Dzieci z Wadami Słuchu) w miejsce dwóch placówek: SOSW dla Dzieci Słabo Słyszących i SOSW dla Dzieci Niesłyszących w Szczecinie

A. Twardochleb - Dyrektor Specjalnego Ośrodka Szkolno Wychowawczego dla Dzieci Słabosłyszących - przedstawiła radnym podstawowe, wzajemnie się wykluczające, różnice w metodach pracy z dzieckiem niesłyszącym i niedosłyszącym.Dzieci słabosłyszące nie uczą się języka migowego. Umieszczenie obu grup dzieci w jednej placówce spowoduje przejęcie przez wszystkie dzieci łatwiejszego języka migowego. W efekcie tego wszystkie dzieci będą głuche. Dodatkowo jest niemożliwym pomieszczenie wszystkich ponad 200 dzieci w jednym budynku. Zamiast łączenia wskazane byłoby wsparcie obu placówek w promocji i dotarciu do rodziców dzieci słabosłyszących i niesłyszących. Dzieci umieszczone w internatach to dotacja rzędu 6,5 tys. zł/ dziecko.

A. Zyska - Dyrektor SOSW dla Dzieci Niesłyszących - potwierdziła, ze nie ma możliwości tworzenia odrębnych klas przy obu typach szkół, po połączeniu obu placówek. Mały nabór, o którym wspominała p. Masojć, wynika z usilnej i niesprawdzonej integracji dzieci słabosłyszących i niesłyszących w szkołach zwykłych. zapytała, co Miasto zrobiło w sprawie wyegzekwowania pieniędzy od gmin zpoza Szczecina. Być może należy zaprosić do stołu parlamentarzystów i lobbować w sprawie uregulowania tego problemu poprzez odpowiednie zapisy ustawowe.

B. Arłukowicz - zapytał:

-czy decyzja o połączeniu obu ośrodków: dla Dzieci Słabo Słyszących i Niesłyszących była konsultowana ze specjalistami w dziedzinie audiologii?

- który z ośrodków jest wyremontowany?, jakie nakłady finansowe poniesiono na remont ośrodka przy ul. Szpitalnej?, jakie są plany w stosunku do budynku przy ul. Szpitalnej?

- czy brano pod uwagę wskaźniki subwencji na dzieci w internatach przy szkołach specjalnych? czy nie jest interesem Miasta opieka nad tymi dziećmi w chwili, gdy dotacja wynosi tu 6,5 tys. zł?

E. Masojć - wyjaśniła, że decyzja o łączeniu obu ośrodków nie była konsultowana ze specjalistami, to jest dopiero początek dyskusji, wydział zna słabe strony tego projektu i szuka sposobów ich rozwiązania; ad. baza lokalowa: lepszą bazę ma zdaniem wydziału szkoła na ul. Grzymińskiej (może przekazać szczegółowe informacje w tej sprawie), co do planów w stosunku do uwolnionego budynku - decyzja jeszcze nie zapadła; ad. wysokość subwencji - pomimo tak wysokich środków, koszty utrzymania dziecka w szkolnictwie specjalnym rosną i dotacja nie rekompensuje ich w całości.

A. Karut - uznał, że nie ma o czym dyskutować. Analiza obu dyrektorek wyraźnie wykazała, że pewnych skutków łączenia obu szkół nie wzięto w ogóle pod uwagę. Uznał, ze miasto musi spełniać warunki ośrodka stołecznego i utrzymywać placówki o charakterze regionalnym. Dzieci muszą stanąć tu na pierwszym miejscu i jest to naszym obowiązkiem.

J. Lemm - uznała, że rachunek ekonomiczny jest w przedstawionej propozycji ważniejszy od dobra dzieci. zapytała, czy w szkole przy ul. Grzymińskiej są warunki do przyjęcia dzieci z uszkodzonym błędnikiem, poruszających się przy pomocy balkoników?

B. Połom - Malinowska - w tej chwili nasze dzieci śpią na łóżkach piętrowych i nie ma możliwości dostawienia dodatkowych miejsc do spania.

U. Pańka - uznała, że trzeba także wziąć pod uwagę fakt, że wyedukowane dzieci, które podejmą pracę zawodową, to wieloletnia perspektywa samodzielnego zarabiania na własne utrzymanie, bez potrzeby łożenia na rentę dla osoby niepełnosprawnej. Obie szkoły spełniają to zadanie w obecnych, niezmienionych warunkach.

Ad. propozycja przeniesienia Zespołu Szkół Specjalnych Nr 9 do nieruchomości po zlikwidowanej Szkole Podstawowej Nr 49

I. Postawa - Dyrektor ZSS Nr 9 - wymieniła zalety szkoły: łatwy dojazd środkami komunikacji miejskiej oraz b. dogodną lokalizację, bliskość poradni psychologiczno - pedagogicznej i szpitala psychiatrycznego. Jednocześnie poinformowała, że w SP-49 jest słaba dostępność komunikacyjna, sala gimnastyczna została przerobiona z sali bankietowej, brak jest w budynku sali do gimnastyki korekcyjnej, za mało jest sal dla gabinetów specjalistycznych, sale lekcyjne umiejscowiono w piwnicach o niskim stropie, boisko szkolne jest własnością Lasów Państwowych i ma nieunormowaną sytuacje prawną.

S. Biernat - uznała, że nie ma możliwości przeniesienia placówki do SP-49. Podzieliła argumenty I. Postawy.

A. Karut - potwierdził, że brak jest dojazdu z Prawobrzeża do SP-49. Pomysł z przeniesieniem tam szkoły specjalnej uznał za fatalny.

G. Zielińska - zapytała, jakie są wymierne korzyści z restrukturyzacji szkolnictwa specjalnego? Co z budynkiem na ul. Strzałowskiej po zlikwidowanej szkole, który do dziś stoi pusty?

E. Masojć - wyjaśniła, że procedura jest taka iż każdorazowo wolny budynek zostaje oddany do dyspozycji Prezydenta Miasta. Nie zna stanu prawnego i planów w stosunku do budynku przy ul. Strzałowskiej.

L. Rogaś - zobowiązała się przedstawić wyliczenia dot. zysków z restrukturyzacji po 31.01.07.

T. Kalina - zauważyła, że cała restrukturyzacja sprowadza się do likwidacji dwóch placówek. Ma wątpliwości co do opłacalności tego przedsięwzięcia. Przypomniała też, że w piwnicach SP-49 można prowadzić zajęcia tylko 2 godziny dziennie.

 M. Kopeć - przypomniał, że trzeba mieć świadomość, że budżet Miasta jest stałą kwotą. Podejmując decyzję o dodatkowych środkach dla szkolnictwa musimy mieć świadomość, że trzeba będzie wskazać skąd wziąć brakujące środki, innymi słowy - komu je zabrać.

P. Bartnik - zauważył, ze pieniądze na oświatę dają także miejsca pracy dla mieszkańców Szczecina, którzy płacą podatki. Część z tych środków wraca potem do budżetu Miasta. Jeszcze raz poprosił o policzenie opłacalności proponowanych posunięć restrukturyzacyjnych.

Ad. projekt restrukturyzacji przedszkoli publicznych

L. Rogaś, L. Rożek - WOś - omówiły materiał stanowiący załącznik nr 4 do protokołu.

Obecne na sali dyrektorki placówek przeznaczonych do prywatyzacji, pozytywnie odniosły się do pomysłu. W każdym z przypadków przedszkola dysponuje dobrą bazą, w pobliżu jest kilka placówek publicznych, które przejmą dzieci których rodzice zrezygnują z oferty placówki prywatnej.

Niepokój kadry budzi przede wszystkim strach przed nowym, przerzucanie na barki rodziców większego czesnego, pracownicy obawiają się z kolei utraty przywilejów wynikających z Karty Nauczyciela.

G. Zielińska - zapytała według jakich kryteriów wyłoniono przedszkola do prywatyzacji? Czy były prowadzone rozmowy z innymi placówkami? Co z PP-17 - po jego sprywatyzowaniu w niewielkiej odległości będą funkcjonowały 4 prywatne przedszkola? Czy Wydział planuje prywatyzację kolejnych przedszkoli? Jeśli tak to jaki to będzie odsetek wszystkich placówek w mieście? Przypomniała, że w roku 2004 do prywatyzacji szykowano 9 placówek.

L. Rożek - wyjaśniła, że pomysł prywatyzacji dyskutowany jest z zaproszonymi dziś do rozmowy przedszkolami. Są placówki, które wyraziły chęć przystąpienia do tego programu, jednak nie zawsze spełniają one wymogi stawiane przez gminę: PP-8 jest jedynym publicznym przedszkolem na Prawobrzeżu, PP_2 nie spełnia na razie wymogów Sanepidu. W planach wydziału jest zorganizowanie spotkania ze wszystkimi dyrektorami przedszkoli i zaproszenie ich do dyskusji. Dzisiaj Wydział pyta o zdanie radnych, czy planować prywatyzację przedszkoli czy też nie. Ad. PP-17 - jest wielkie zapotrzebowanie na przedszkola niepubliczne w centrum miasta, wydział ciągle otrzymuje telefony od zainteresowanych rodziców. Dyrektorka PP-17 oświadczyła, że da sobie radę i podejmie się tego zadania.

Ad. pkt. 4.
Sprawy różne i wolne wnioski.

Nie wniesiono.

Na tym posiedzenie zakończono.