Interpelacje i zapytania radnych - VI kadencja 2010-2014

Szczecińska Karta Seniora i Szczecińska Karta Rodzinna w ramach programu „Szczecin przyjazny rodzinie”

Program Szczecin Przyjazny Rodzinie, w tym Szczecińska Karta Seniora, jest elementem polityki społecznej realizowanej przez Gminę Miasto Szczecin.

List Prezydenta: http://przyjaznyrodzinie.szczecin.pl/przyjaznyrodzinie/chapter_117034.asp

W 2013 roku ogłoszono konkurs: http://bip.um.szczecin.pl/umszczecinbip/chapter_11258.asp?soid=530DDEC51B67447C82339D18E3023406&

Od 2014 roku nie ma promocji programu, aktywnych poszukiwań nowych podmiotów, nie ma na to pomysłu i przychylności. Wielu Partnerów Programu jest zniesmaczonych, zawiedzonych postawą miasta w tym zakresie. Firmy „weszły” do współpracy i… cisza. Cisza o programie, strona www programu jest – martwa.

Należy podkreślić, iż obydwa te programy SKR i SKS i należałoby nakierować na konkretne grupy odbiorców. Jak dotąd partnerzy praktycznie są dublowani.

Obecnie przyjmowaniem zgłoszeń Partnerów zajmuje się jedna osoba w UM (Grzegorz Kowal z WSS). Dobrze rozpoczęta „robota” organizacji pozarządowej skończyła się z dniem 31.12.2013 i z tą datą program Szczecin Przyjazny Rodzinie działa już tylko „odtwórczo”. Czy nie szkoda tej marki? Czy są jakieś plany na ten program na przyszły rok? Proszę o wskazanie środków finansowych w budżecie Szczecina na rok 2014 na w/w program oraz inne programy mające na celu aktywizację osób starszych.

Profesor H. Szwarc, twórczyni Uniwersytetu Trzeciego Wieku (UTW) w Polsce, przypomina, że „Do życia i dobrego samopoczucia, nie zawsze wystarcza zapewnienie tylko tzw. podstawowych potrzeb (materialnych), nie mniej ważne są potrzeby wyższego rzędu, do których zalicza się potrzebę wiedzy, twórczości i piękna”. Potoczne myślenie o potrzebach seniorów jest krzywdzące, wynika bowiem z negatywnego stereotypu starości jaki funkcjonuje w mentalności naszego społeczeństwa. Jakże często uważamy, że nie wypada już z racji wieku, wyrażać wprost swoich oczekiwań.

Po przejściu na emeryturę często następuje utrata kontaktu ze środowiskiem zawodowym, spadek mobilności, kurczenie się przestrzeni społecznej, często połączone z obniżeniem dochodu. Nierzadko występuje doświadczenie utraty osób z grona rówieśniczego, przeżywanie żałoby, wdowieństwo, ograniczenie/utrata stosunków z sąsiedztwem. Zjawisku samotności niejednokrotnie towarzyszy mniejsza sprawność fizyczna, psychiczna, utrata pewnych umiejętności, zagrożenie niezależności. Samotność u ludzi starych, pojawia się pomimo obecności rodziny/ dorosłych dzieci/, doświadczenie niepotrzebności, niedostosowania do nowych technologii, pośpiechu, zmian.

Wykluczenie cyfrowe stwarza w osobach starszych poczucie niedostosowania do społeczeństwa, do wymogów świata, do ciągłego pośpiechu informacyjnego, powodując frustrację i poczucie bezsilności, pogarszając tym samym ogólne samopoczucie.

Zwiększenie puli na działania aktywizujące osoby starsze to realne przeciwdziałanie wykluczeniu w tym wykluczeniu cyfrowemu. Nie bez kozery mówi się, ze jeśli nie ma Cię w sieci – nie istniejesz, oczywiście jest to spora przesada, jednak w przekonaniu wielu z nas…. coś w tym jest. Nie odbierajmy możliwości poznania i cieszenia się z możliwości nowoczesnych technologii osobom, które też tego potrzebują.

Interpelujący Radni:

Odpowiedzi na interpelacje/zapytania: