Honorowi Obywatele Miasta Szczecin

Joanna Kulmowa (ur. 25 marca 1928 r. w Łodzi) – polska poetka, prozaik, autorka utworów scenicznych oraz książek dla dzieci i młodzieży, reżyser. Ukończyła studia aktorskie w Państwowej WyŜszej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi oraz reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Pracowała jako reŜyser w teatrach Łodzi, Poznania, Koszalina oraz w Teatrze WybrzeŜe, gdzie pełniła funkcję kierownika literackiego. Od 1961 r. do lat 90. XX w. mieszkała w Strumianach pod Stargardem Szczecińskim. 

Jako poetka debiutowała w 1952 r., ogłosiła kilka tomów wierszy, m.in. „Fatum na zakręcie”, „Boże umieranie”, „Cykuta i Jonasz, czyli nasza epoka”, „Trefnisiem będąc”, „Wiersze wybrane”. Wiersze Kulmowej są zmienne w nastroju, oprócz liryzmu i refleksji elementy dowcipu i groteski, chętnie odwołują się do  świata wyobraźni i humoru. Kulmowa jest autorką utworów scenicznych, librett operetkowych, cyklu psalmów responsoryjnych, słuchowisk radiowych. Znaczącą część jej twórczości stanowią utwory adresowane do młodych odbiorców. Wydała tomiki wierszy dla dzieci, m.in. „Śpiew lasu”, „Wiersze dla Kai”, „Zasypianki”, „Krześlaki z rozwianą grzywą”, „Niebo nad miastem”, „Zagubione światełko”. Kierowana do dzieci poezja Kulmowej odznacza się połączeniem humoru i głębokiego liryzmu. Autorka chętnie stosuje elementy słowne, odwołuje się do  świata dziecięcych przeżyć i wyobraźni. Zachowując własny, charakterystyczny styl, nadaje wierszom postać refleksyjnej i lirycznej zadumy nad światem.

Jako prozaik opublikowała m.in. pełne poetyckiej fantazji metaforyczne powieści „Wio, Leokadio”, „Stacja ‘Nigdy w  Życiu’”, w których dzieli się z czytelnikami refleksjami nad podstawowymi treściami ludzkiej egzystencji oraz kształtem współczesnego świata. W 1984 r. wydała tom „Serce jak złoty gołąb”, stanowiący próbę stworzenia nowego typu baśni metaforycznej dla dzieci.  Po wyprowadzeniu się ze Strumian ofiarowała Bibliotece Głównej Uniwersytetu Szczecińskiego wiele cennych pamiątek – obrazy, zabytkowe meble, książki, które pozwoliły stworzyć tzw. „Salę Strumiańską” – miejsce spotkań autorskich, promocji książek, wydarzeń kulturalnych.

Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W roku 2010 otrzymała tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Szczecińskiego.  Na wniosek dzieci otrzymała Order Uśmiechu, który odebrała 24 września 2000 r. w Lublinie. Jest Kawalerem Orderu Uśmiechu posiadającym legitymację z nr 600.

Uchwała Rady Miasta Szczecin nr XLI/1143/22 w sprawie zasad przyznawania tytułu Honorowego Obywatelstwa Miasta Szczecin