Honorowi Obywatele Miasta Szczecin

Wielkość Papieża Jana Pawła II nie wymaga jakichkolwiek potwierdzeń. Podobnie nie wymaga uzasadnień twierdzenie o jego ogromnym i pozytywnym wpływie na współczesny świat. Żadna nowa, godność nie doda mu już splendoru. Uchwała, którą Wysoka Rada będzie głosować nie jest próbą "uhonorowania" Ojca Świętego - podejmując inicjatywy wielu szczecińskich środowisk pragniemy przede wszystkim wyrazić wdzięczność oraz uznać za ważne te wszystkie słowa, które do szczecinian i w Szczecinie wypowiedział Jan Paweł II.

Po raz pierwszy Papież zwrócił się wprost do szczecinian 18 czerwca 1983 na Jasnej Górze - był to jedyny przypadek tak szczególnego powitania innej niż gospodarze grupy pielgrzymów. To nie kto inny, lecz szczecinianie usłyszeli - wówczas, gdy jeszcze tlił się stan wojenny - słowa szacunku i podziękowania za wydarzenia z 1980 roku, za ówczesną troskę i walkę "o sens ludzkiej pracy, o samą jej istotę". Szczecin został przez Jana Pawła II określony jako "potężny i dynamiczny ośrodek życia robotniczego, intelektualnego, duchowego i religijnego". Jednocześnie Papież kilkakrotnie dał do zrozumienia jak oczywistym jest dla niego fakt, iż Szczecin jest miastem polskim, częścią Państwa Polskiego.

Drugie spotkanie ze szczecinianami dokonało się 11 czerwca 1987 roku - najpierw podczas Mszy św. na Jasnych Błoniach, potem podczas wmurowania kamienia węgielnego w budujące się seminarium duchowne, wreszcie podczas spotkania z duchowieństwem w szczecińskiej bazylice katedralnej. Szczecin, a ze Szczecina całą Polska usłyszała papieskie i nauczanie o rodzinie, o tym, że "nie ma skuteczniejszej drogi odrodzenia społeczeństw, jak ich odrodzenie przez zdrowe rodziny". Ponownie cały świat usłyszał, że "w latach osiemdziesiątych Szczecin był miejscem doniosłych wydarzeń - i doniosłych umów pomiędzy władzami państwowymi, a przedstawicielami świata pracy". Dla szczecinian to oczywistość - poza naszym miastem pamięta się jednak przede wszystkim umowy gdańskie.

Trzecie słowo Papieża do Szczecina miało miejsce dziesięć lat temu, w 1992 roku, gdy Jan Paweł II utworzył nową metropolię, a Szczecin uczynił jej stolicą. Przez całe średniowiecze związek Pomorza Zachodniego z kościelną stolicą metropolitalną był zarazem wyznacznikiem jego związków i podległości politycznych. O zwierzchnictwo nad Pomorzem ubiegało się polskie Gniezno, niemiecki Magdeburg, duńskie Roskilde. Dzisiaj utworzenie metropolii w Szczecinie jest przede wszystkim świadectwem w pełni ukształtowanego Kościoła wraz ze wszystkimi jego strukturami. Jest jednak także swoistą "kropką nad i" - oto polski Szczecin jest stolicą polskiej prowincji kościelnej.

Przez cały obecny pontyfikat Jan Paweł II jest rzecznikiem wielkości, dojrzałości i prężności Szczecina. Słowami i decyzjami daje wyraz przekonaniu, że wiele już zrobiliśmy, że stać nas na jeszcze więcej, że sprostamy coraz większej odpowiedzialności, że poradzimy sobie z każdą trudnością. Myśli i mówi o nas daleko lepiej niż my sami. Niech uchwalenie niniejszej Uchwały o nadaniu Ojcu Świętemu honorowego obywatelstwa naszego miasta będzie skromnym wyrazem wdzięczności za tę wspaniałą promocję Szczecina.
 

---

Uchwała Rady Miasta Szczecin nr XLI/1143/22 w sprawie zasad przyznawania tytułu Honorowego Obywatelstwa Miasta Szczecin