Interpelacje i zapytania radnych - IX kadencja 2024-2029

Szanowny Panie Prezydencie,

zielone torowiska, jako rozwiązanie proekologiczne i prospołeczne, są standardem w wielu europejskich miastach, które dążą do zrównoważonego rozwoju transportu szynowego w przestrzeni miejskiej. Tego rodzaju infrastruktura pełni szereg funkcji – zmniejsza hałas komunikacyjny, ogranicza wibracje przenoszone na zabudowę, retencjonuje wodę opadową, działa jako filtr dla zanieczyszczeń powietrza, obniża temperaturę otoczenia w upalne dni, a jednocześnie poprawia estetykę miejskiego krajobrazu. Co istotne, szacunkowe koszty utrzymania zielonych torowisk są często niższe niż tradycyjnych, betonowych nawierzchni.

Pomimo tych zalet, przy modernizacji torowiska wzdłuż ul. Matejki na całej jego długości ponownie zdecydowano się na zastosowanie kruszcu, rezygnując z możliwości wprowadzenia rozwiązań bardziej przyjaznych środowisku. Jest to działanie niezrozumiałe w kontekście aktualnych trendów oraz potrzeb związanych z adaptacją miasta do zmian klimatycznych. Podobna sytuacja ma miejsce wzdłuż al. Powstańców Wielkopolskich, gdzie bardzo długa linia torów zasypana szarym tłuczniem wygląda równie fatalnie jak i mało funkcjonalnie. Mieszkańcy już po pierwszych dniach skarżą się na hałas spowodowany przejazdem tramwajów, znacznie większy niż przed przebudową. Zwiększenie natężenia hałasu wydaje się oczywiste, biorąc pod uwagę, że przed remontem torowisko było zielone, trawiaste. 

W ramach toczących się inwestycji tramwajowych nie tylko nie zwiększamy udziału zielonych torowisk, ale wręcz doprowadzamy do ich degradacji, zamieniając na torowiska zapełnione ogromną ilością tłucznia. 

Warto brać przykład chociażby z Poznania, który w centrum miasta stworzył zadbane, zielone torowiska, które znacząco poprawiają komfort życia w bezpośrednim sąsiedztwie takich torowisk. Do tego prezentują się bardzo dobrze wizualnie. 

W związku z powyższym zwracam się z wnioskiem o uwzględnienie zielonych torowisk przy planowanych i możliwych do szybkiej adaptacji inwestycjach tramwajowych w następujących lokalizacjach:

• na al. Powstańców Wielkopolskich w ramach torowej rewolucji
• na ul. Sikorskiego – jako jedno z głównych połączeń tramwajowych w centrum miasta, stanowiące korytarz o dużym natężeniu ruchu i znacznym potencjale poprawy jakości przestrzeni publicznej;
• na fragmencie torowisk w ul. Żołnierskiej i ul. Mickiewicza – gdzie obecnie torowisko wypełnione jest tłuczniem, co umożliwia relatywnie prostą przebudowę poprzez uzupełnienie podbudowy ziemią i nasadzenie trawy, bez konieczności dużych prac inżynieryjnych;
• podczas kolejnych etapów modernizacji torowiska w ul. Matejki – z uwagi na centralne położenie, reprezentacyjny charakter tej ulicy oraz potrzebę minimalizacji negatywnych skutków transportu tramwajowego dla otoczenia mieszkaniowego i przyrodniczego.
• uwzględnienie zielonych torowisk w ramach projektu drogi rowerowej wzdłuż al. Wojska Polskiego, gdzie zaplanowano również prace w ramach torowisk

W związku z powyższym, proszę o odpowiedź na poniższe pytania:

1. Czy miasto posiada strategię rozwoju zielonych torowisk w Szczecinie? Jeśli tak – proszę o jej udostępnienie, a jeśli nie – czy planowane jest opracowanie takiego dokumentu, który określi priorytet budowania zielonych torowisk lub buspasów w zależności od potrzeb komunikacyjnych?
2. Czy istnieje możliwość wprowadzenia zielonych torowisk na wskazanych odcinkach linii tramwajowych? Proszę o przedstawienie ewentualnych planów realizacji lub barier uniemożliwiających ich realizację.
3. Jakie są jednostkowe koszty budowy oraz utrzymania torowisk zielonych w porównaniu do tradycyjnych torowisk betonowych w warunkach miejskich Szczecina (koszt kilometra)?
4. Dlaczego miasto realizuje torowiska pokryte tłuczniem, jaki jest tego cel i jaki jest koszt kilometra torowiska uzupełnionego tłuczniem?

Interpelujący Radni:

• Przemysław Słowik (Koalicja Obywatelska)