PROTOKÓŁ NR 0063-5/54/08
Z POSIEDZENIA 
KOMISJI DS. EDUKACJI I KULTURY
Z DNIA 16 STYCZNIA 2008 ROKU

Początek posiedzenia - 10:00
Zakończenie posiedzenia - 12:30

Posiedzenie Komisji otworzył i przewodniczył obradom p. Paweł Bartnik - Przewodniczący Komisji.

W posiedzeniu uczestniczyli członkowie Komisji oraz osoby zaproszone wg załączonych list obecności załącznik nr 1 i 2.

Po stwierdzeniu prawomocności posiedzenia (quorum i prawidłowość zwołania posiedzenia)
Przewodniczący zaproponował następujący porządek dzienny posiedzenia:

Ad. pkt. 1.
Rozpatrzenie wniosków w sprawie zmian do porządku obrad.

Nie wniesiono.

Ad. pkt. 2.
Przyjęcie protokołu z ostatniego posiedzenia Komisji.

Ww. punkt porządku obrad przeniesiono na kolejne posiedzenie Komisji.

Ad. pkt. 3.
Szkoły zawodowe - Centra Kształcenia Praktycznego.

L. Rogaś - Dyrektor Wydziału Oświaty - oświadczyła, że miasto chce rozwijać kształcenie zawodowe m.in. poprzez promowanie kształcenia w technikach i zasadniczych szkołach zawodowych. Warunkiem do przyciągnięcia uczniów jest zapewnienie drożności w systemie edukacji. Chcemy odejść od kształcenia wąskiego, doprowadzić aby absolwent odnalazł się na rynku pracy. Konieczna jest możliwość szybkiego przekwalifikowania absolwentów poprzez szybkie kursy. W tej chwili nasze szkoły nie mają możliwości prowadzenia takich kursów. (Prowadzą je placówki niepubliczne, korzystające z naszej bazy i nauczycieli). Ustaliliśmy, że to nasza szkoła powinna mieć możliwość prowadzenia takich zajęć. Prawo w tym miejscu jest niespójne: są 3 typy placówek, które taką działalność mogą prowadzić: Centra Kształcenia Ustawicznego (CKU), Centra Kształcenia Praktycznego (CKP) oraz Ośrodki Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego (CDiDZ). W ustawie o systemie oświaty jest zapis, że do zespołów szkół mogą być włączone CKU i CKP za zgodą Kuratora Oświaty i tak chcemy tę sprawę rozwiązać. Najbardziej nam odpowiadającą formą byłyby ODiDZ.  Do rozważenia jest także pomysł o dofinansowaniu takiego dokształcania przez pracodawców, jak również uruchomienie programu wspierającego kształcenie zawodowe. Oświadczyła, że na przełomie lutego i marca zwróci się z właściwymi wnioskami do Kuratora.

A. Hoffman - WOś - ad. pomysł dofinansowania takiej działalności ze środków europejskich - poinformowała, że Program Operacyjny "Kapitał ludzki "może pomóc w sfinansowaniu tych kursów ( dokształcanie i przekwalifikowanie absolwentów - wydatki bieżące).  Z kolei duże, twarde inwestycje można finansować w ramach RPO "Infrastruktura edukacyjna" ( podniesienie warunków i standardów jakości kształcenia uczniów szkół ponadgimnazjalnych ze szczególnym uwzględnieniem szkół o profilu technicznym). Samorząd jako potencjalny beneficjent jest dopuszczony do obu tych programów. Jednak jest tu jedynie 4,5 mln euro na całe województwo. Trzeba zatem ustalić plan minimum/ maksimum.

P. Bartnik - uznał, że do ustalenia są kwestie finansowe i bazowe. Ważnym pytaniem jest, czy wypracowany przez szkołę zysk zostanie przez nią skonsumowany (remonty, doposażenie warsztatów) czy wraca do kasy miasta?

T. Kalina - zapytała, czy będą zatrudnieni doradcy zawodowi w gimnazjach?

L. Rogaś - odpowiedziała, że jest taka szansa. Być może pomysł dyr. Sacharskiego utworzenia Centrum Doradztwa Zawodowego zostanie tu wprowadzony w życie i pozwoli na koordynację działań na poziomie całego miasta.

Zaproszeni gości w trakcie dyskusji zgłosili następujące uwagi:

- potwierdzili niespójność obowiązujących przepisów,

- zaproponowali rozważenie utworzenia Centrów Kształcenia Praktycznego,  co pozwoliłoby na wypełnienie luki i kształcenia  uczniów ( w ODiDZ można kształcić tylko dorosłych i młodocianych),

-  zauważyli, że placówki kształcenia zawodowego powinny móc zawierać umowy z podmiotami trzeciego sektora; zapytali czy przewidywane są takie możliwości?

A. Hoffman - poinformowała, że już w tej chwili szkoły zawierają takie umowy, jeśli  jest taka konieczność. Wolimy jednak być tu liderem i trzymać kontrahentów "za rękę".

M. Kopeć - zauważył, że nie każda szkoła zawodowa dysponuje własnymi warsztatami. Zapytał wobec tego czy przedstawiony przez Wydział plan pociąga to za sobą jakieś koszty (np. związane z utworzeniem warsztatów)? Jakie są konkretne pozytywy tego rozwiązania? Czy została wykonana jakaś analiza dot. ilości chętnych i konkretnych kursów z podziałam na młodzież, młodocianych i dorosłych? Czy były konsultacje z urzędem pracy?

J. Krajewska - ZS Nr 6 - podkreśliła, że szkole zależy na tym, żeby być szkołą wiodąca w dziedzinie gastronomicznej. Jej zdaniem żeby mieć dobrą szkołę trzeba stworzyć CKP.

B. Mietus - ZSEE - zwróciła uwagę na fakt, że postęp technologiczny jest b. szybki. Konieczne jest zdobywanie uprawnień, a co 5 lat zadawany jest egzamin aktualizujący. Rynek jest tu bardzo duży, sprzęt - bardzo drogi. Szkoła wchodzi we współpracę z zakładami pracy. Chętnych na kursy będziemy szukać po uzyskaniu środków. Już teraz ludzie się zgłaszają, i na dzień dzisiejszy są odsyłani do instytucji współpracujących.

W. Gosk - ZSO -  ad. kształcenie młodocianych w jego placówce uznał, że problem jest rozwiązany: zadowolone są organy prowadzące i jest pozytywna opinia Kuratora. Warunkiem do osiągnięcia sukcesu jest to, aby zakłady były właściwie wyposażone i miały odpowiednio wykształcona kadrę.

L. Rogaś - poinformowała, że Wydziałowi zależy na tym, żeby nie generować niepotrzebnych kosztów. Dlatego początkowo chcemy utworzyć ośrodki na bazie istniejących warsztatów szkolnych i zatrudniać pracowników na umowę zlecenie pod konkretny kurs, a także przeznaczać wypracowane zyski na remonty i doposażenie warsztatów.

Ad. pkt. 4.
Sprawy różne i wolne wnioski.

Ad. pismo Komisji dot. sytuacji w GM21:

Dyr. Szklarski - zapoznał radnych z treścią pisma Rady Pedagogicznej GM 21 (załącznik nr 3 do protokołu). Przypomniał, że szkoła w obecnym kształcie funkcjonuje 4 miesiące. Sytuacja jest ciężka, zetknęły się 2 różne środowiska. Młodzież z GM4 przechodziła w atmosferze nieprzychylnej połączeniu, rodzice i uczniowie negowali wszystko. Szkoła sukcesywnie pracuje nad tym, żeby ujednolicić wszystkie wartości,. Prawdopodobnie sytuacja poprawi się wtedy kiedy w szkole pozostaną jedynie roczniki z nowego naboru. W tej chwili sytuacja jest na tyle opanowana, że rodzice i uczniowie przyzwyczaili się do nowej sytuacji. Specyfika środowiska nie pomaga jednak w rozwiązaniu problemu.

M. Kopeć - uznał, że konieczne jest wykonanie diagnozy, która ma wspomóc dyrektora. Trzeba na bieżąco monitorować rozwój wydarzeń.

P. Bartnik - zaproponował, by po ankiecie początkowej wykonać kolejną, na koniec roku szkolnego.

Na tym posiedzenie zakończono.