Wprowadzenia do tematu dokonał p. E. Różański- skarżący , poinformował, iż w dniu 1 września 2010 r. złożył do Wojewody skargę na bezczynność PUP, zarzucając, że nie otrzymał odpowiedzi na swoje pismo z dnia 18 stycznia 2010 r., w którym domagał się informacji o aktualnym stanie zadłużenia z tytułu należności zasądzonych prawomocnym wyrokiem sądu powszechnego, wysokości dokonanych wpłat na poczet spłaty tego zadłużenia i sposobu rozliczenia tych wpłat przez PUP.   Następnie w dniu 15 września 2010 r. złożył  do Wojewody skargę, która  dotyczyła pominięcia jego osoby w toku prowadzonego postępowania w sprawie umorzenia pożyczki.

 

 

p.T.Hinc- zapytał skarżącego, czy jest świadomy, iż zgodnie ustawą z dnia KPA, jeżeli odbiorca przesyłki prawidłowo awizowanej nie odbierze jej w terminie 14 dni licząc od daty pierwszego zawiadomienia, to doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia wymaganego okresu ?

 

p. Różański- tak jest świadomy tego faktu, ale w PUP był kilkukrotnie i nigdy nie był informowany o umorzeniu wszczęcia ponownego postępowania w sprawie umorzenia pożyczki.

 

Radca prawny PUP w Szczecinie obecna na posiedzeniu poinformowała, iż pismem z dnia 8 października 2008 r. PUP poinformował skarżącego m.in. o wszczęciu ponownego postępowania w sprawie umorzenia pożyczki. Pismo to odebrała w dniu 27 października 2008 r. p. Urszula Różańska – żona skarżącego ( potwierdzenie odbioru w aktach sprawy).

 

p. Różański- poinformował, iż ustawa daje możliwość umorzenia pożyczki udzielonej ze Środków Funduszu  nawet do 50%. Jednak na jego zapytanie PUP poinformował, iż umorzenie jest niemożliwe bo nie ma takich zapisów w umowie zawartej pomiędzy PUP a nim.

 

p. D. Tyszkiewicz- Janik –Dyrektor PUP –poinformowała, iż w sprawie pożyczki jest prawomocny wyrok, sprawa jest w egzekucji a karne odsetki są pobierane zgodnie z prawem. Dokumenty dostarczone zainteresowane zgodnie z literą prawa. Sprawa była kilkukrotnie poddawana kontroli z uwagi na częste odwoływania się żyrantów pożyczki. W sprawie p. Różańskiego Urząd dokonał wiele starań, aby była ona prowadzona zgodnie z literą prawa, skarżący brał udział w szkoleniach. Umorzenie jest możliwe po zasięgnięciu pozytywnej opinii Powiatowej Rady Zatrudnienia, która to negatywnie zaopiniowała wniosek.

 

p. Sokulska- radca prawny U.M. w wyniku przeprowadzonego w tej sprawie postępowania wyjaśniającego, na podstawie informacji zawartych w piśmie z dnia 11 października 2010 r. podpisanym przez Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy panią Dorotę Tyszkiewicz – Janik, ustalono co następuje: PUP udzielił odpowiedzi skarżącemu na jego pismo z dnia 18 stycznia 2010 r. Pismo zawierające odpowiedź zostało wysłane do skarżącego listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru w dniu 10 lutego 2010 r. Z powodu nieobecności adresata w mieszkaniu pismo to Urząd Pocztowy awizował dwukrotnie -zgodnie z art. 44 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- KPA, jeżeli odbiorca przesyłki prawidłowo awizowanej nie odbierze jej w terminie 14 dni licząc od daty pierwszego zawiadomienia, to doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia wymaganego okresu.Po uchyleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie decyzji Wojewody Zachodniopomorskiego w sprawie odmowy umorzenia należności z tytułu pożyczki udzielonej ze Środków Funduszu Pracy PUP ponownie wszczął postępowanie w sprawie wniosku o umorzenie pożyczki. Pismem z dnia 8 października 2008 r. PUP poinformował skarżącego m.in. wszczęciu ponownego postępowania w sprawie umorzenia pożyczki. Pismo to odebrała w dniu 27 października 2008 r. p. Urszula Różańska – żona skarżącego.( Potwierdzenie odbioru w aktach sprawy). W dniu 27 grudnia 2008 r. p. Różański odebrał decyzję Prezydenta Miasta z dnia  4 grudnia 2008 r. o odmowie umorzenia należności z tytułu pożyczki udzielonej ze środków Funduszu Pracy. Przedmiotowa decyzja zawierała pouczanie o możliwości wniesienia odwołania w terminie 14 dni. Z przywileju tego skarżący nie skorzystał. Biorąc powyższe pod uwagę skargi p. Eugeniusza Różańskiego, zarzucające brak odpowiedzi na pismo jak i uniemożliwienie uczestnictwa w postępowaniu o umorzenie należności, należy ocenić jako nie znajdujące oparcia w ustalonym stanie faktycznym, wobec czego brak podstaw do uznania skarg za uzasadnione.

 

p. T. Hinc- w związku z powyższym zaproponował podjęcie inicjatywy uchwałodawczej w sprawie skarg pana Eugeniusza Różańskiego ( uznając je za bezzasadne ).

 

Komisja w wyniku głosowania : za – 8 ( jednogłośnie ) podjęła inicjatywę uchwałodawczą w sprawie skarg pana Eugeniusz Różańskiego.

 

p. T. Hinc - Przewodniczący Komisji poinformował skarżącego, iż zgodnie z obowiązującą procedurą to Rada Miasta na sesji w dniu 28 lutego rozstrzygnie o przyjęciu bądź odrzuceniu uchwały a skarżący może poprosić o udzielenie głosu na sesji RM podczas omawiania tematu aby przedstawić swoje stanowisko.

Komisja zapoznała się z inicjatywą obywatelską (projekt uchwały) zmieniająca uchwałę nr XXX/587/04 z dnia 13 grudnia 2004 w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5%(z wyjątkiem piwa)przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie miasta Szczecina, zmienioną uchwałą nr XXX/875/09 Rady Miasta Szczecin z dnia 25 maja 2009r. (projekt uchwały stanowi załącznik do protokołu).

 

p. Skwierawski – w swej wypowiedzi podkreślił, iż przepisy prawa dot. w/w odległości są dla niego i innych handlowców  niezrozumiałe, w innych miastach w Polsce te odległości są dużo mniejsze. Poza tym, sąsiedztwo nowo lokalizowanych boisk i obiektów sportowych,  powoduje obecnie to, ze  istniejące punkty sprzedaży  nie mogą funkcjonować w dotychczasowy sposób. Ponadto liberalizacja uchwały RM Szczecin pozwoliła restauratorem i gastronomik na sprzedaż alkoholu bez takich ograniczeń z jakimi borykają się wnioskodawcy.Odległość od obiektów tzw. chronionych jest najwyższą spośród odległości zatwierdzanych przez rady innych miast, Warszawa-  50m; w Bydgoszczy - 60 m; w Krakowie.

 

p. Aleksandra Białonowicz, Przewodnicząca Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych- opinia Gminnej Komisji jest negatywna w zakresie zmian proponowanych przez wnioskodawców. W swej wypowiedzi stwierdziła, iż alkohol podlega reglamentacji poprzez różne przepisy.  Uchwała z roku 2009 pozwoliła na znaczne zwiększenie ilości punktów sprzedaży alkoholu w mieście(z 400 na 650). Był to duży krok w kierunku przedsiębiorców.

 

p. S. Biernat-  poruszyła kwestie dostępności do alkoholu w naszym mieście. W chwili obecnej, bez żadnego problemu można nabyć alkohol gdzie tylko się chce. Należy się teraz zastanowić, co zrobić z miejscami, gdzie sprzedaje się i spożywa  alkohol w sposób niedozwolon. Jest przeciwna propozycji zmiany uchwały.

 

p. T. Hinc Przewodniczący Komisji -zmniejszenie odległości nie rozwiązuje problemu, dlatego jest przeciw uchwale. Przepisy trzeba zmienić kompleksowo. W regulacji dotyczącej sprzedaży alkoholu najważniejsze są narzędzia do egzekwowania prawa. I skuteczność służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo a także prewencja , przypomniał iż komisja była inicjatorem akcji rozpowszechnienia  naklejek w sklepach monopolowych informujących, iż w tym sklepie można zrobić bezpieczne zakupy a  alkoholu nie podaje sie nieletnim.

p. W. Dzikowski Wiceprzewodniczący Komisji - zwrócił uwagę, iż omawiamy projekt społeczny jest podpisany przez 600 osób , jako RM musimy się nad nim zastanowić. Wybudowanie przez wnioskodawcę płotka aby wydłużyć odległość od pobliskiego "orlika" ośmieszyło Szczecin, o mieście było głośno na całą Polskę. Ile kosztowało wykonanie tego labiryntu? 1,5 tys. zł? Mniej więcej tyle kosztowałoby zainstalowanie monitoringu. Jest za wprowadzeniem takiego obowiązku dla wszystkich punktów sprzedaży alkoholu. Dane z zapisów winny podlegać kontroli przez służby miejskie, SM, Policję a także przedstawicieli GKRPA.

p. M. Paluch - jest za liberalizacją przepisów, a przeciw sztucznym ograniczeniom. Nie ma znaczenia, czy sklep jest 20, czy 50, czy 100 metrów od obiektu chronionego. Jak ktoś chce kupić alkohol, to kupi. Potrzeba mobilniejszych działań –np. rygorystyczne sprawdzanie dokumentów tożsamości przez sprzedawców, więcej pieniędzy na działania straży miejskiej

p.H.Jerzyk Wiceprzewodniczący RM-zwrócił uwagę, iż kiedy alkohol był reglamentowany, spożycie było największe.

p. Skwierawski-  ma monitoring od sześciu lat takie obostrzenia popiera.

p. H. Sokulska- radca prawny - w świetle ustawy o wychowaniu w trzeźwości nie można nałożyć na przedsiębiorców dodatkowych warunków w zakresie posiadania monitoringu, można jednak zmobilizować straż miejską do nasilenia działań kontrolnych w rejonach sklepów.

p. A. Szałabawka Wiceprzewodniczący RM - uważa, że w sklepach monopolowych nagminnie łamie się przepisy prawa. Dyskusja wywołana przez projekt uchwały jest potrzebna, regulacje dotyczące sprzedaży alkoholu trzeba zmienić należy sprzedawać go w cywilizowany sposób.

p. Ł. Tyszler jest  zdania, że jest to inicjatywa obywatelska, podpisało się pod nią ok.600 mieszkańców i nie można tego bagatelizować. Rozumie sytuację wnioskodawcy ale proponuje, by szukał innych rozwiązań - bowiem nie ma woli radnych, aby pozytywnie rozpatrzyć  jego wniosek.

 

Przewodniczący Komisji p. T. Hinc - poddał pod głosowanie projekt uchwały nr 332/10.

 

W wyniku głosowania za- 3, p-5. wstrzym.-0 komisja negatywnie zaopiniowała projekt uchwały.

w dalszej części porządku obrad Komisja zapoznała się z pismem Stowarzyszenia "PĘKOWIEC" w Szczecinie - stanowi załącznik nr 4 do protokołu.   

 

p.W.Wnuk- Geodeta Miasta - opiniuje negatywnie wniosek-  kolejne odcinki obwodnicy śródmiejskiej, przebiegają przez tereny miasta, gdzie jest zameldowanych ponad 300 osób, w związku  tym zaistniałaby konieczność zmiany dokumentów.  

 

Komisja po zapoznaniu się z opinią Geodety Miasta nie podjęła inicjatywy uchwałodawczej w sprawie  nadania nazw kolejnym odcinkom obwodnicy śródmiejskiej (odcinek od ul.Duńskiej do ul.Chopina oraz ul.Chopina do ul.Arkońskiej).