Odpowiedzi na interpelacje/zapytania

W odpowiedzi na interpelację nr 679, dotyczącą przedstawienia kosztów reformy edukacji oraz pozwu zbiorowego uprzejmie informuję, iż szacowane łączne koszty związane z reformą przedszkolną i gimnazjalną, m. in. w zakresie dostosowania sieci szkół, dostosowania i doposażenia placówek oświatowych, niezbędnych kosztów administracyjnych, jak też wydatki płacowe realizowane na rzecz pracowników pedagogicznych jak i administracji i obsługi szkół w latach 2017-2018 wyniosły 68 mln zł, z czego:
- koszty reformy „gimnazjalnej” – 4,6 mln w 2017 r oraz 23,0 mln zł w 2018 r.
- koszty reformy „przedszkolnej” – 12,3 mln zł w 2017 oraz 28,1 mln zł w 2018 r.
Miasto Szczecin po analizie metodologii przygotowywania pozwu zbiorowego przyjętej przez Miasta zrzeszone w Unii Metropolii Polskich podjęło ostateczną decyzję o nieprzystępowaniu z pozostałymi Prezydentami Miast, do wspólnego postępowania mającego na celu dochodzenie roszczeń od Skarbu Państwa. Pozew w kształcie zaproponowanym przez 10 miast jest niewystarczający. Szczecin będzie dochodzić roszczeń od rządu w drodze indywidualnego pozwu sądowego, wskazując w szczególności, że rząd nie stosuje się do przepisów Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego. Szczecinowi nie chodzi tylko o rozliczenie poniesionych kosztów, lecz przede wszystkim o przestrzeganie zasad określonych w EKSL. Szczecin rozważa wystąpienie na drogę sądową, chcąc dochodzić zwrotu obowiązkowych kosztów związanych z wypłata wynagrodzeń, które narzucił rząd – bez pokrycia finansowego.
W odniesieniu do Pani zapytania o koszty reformy systemu edukacji poniesione w 2014 r. informuję, iż obowiązek szkolny dla dzieci sześcioletnich został wprowadzony ustawą w 2009 r. Początkowo wszystkie sześciolatki miały pójść do pierwszej klasy od 1 września 2012 r., natomiast w latach 2009-2011 o podjęciu nauki mieli decydować rodzice. Sejm, chcąc dać samorządom dodatkowy czas na przygotowanie szkół, przesunął termin wprowadzenia obowiązku o dwa lata, do 1 września 2014 r.
Przygotowując się do zapowiadanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej zmian w ustawie o systemie oświaty polegających na obniżeniu wieku szkolnego Wydział Oświaty UM Szczecin zbierał już od 2009 r. od dyrektorów szkół podstawowych informacje dotyczące stopnia przygotowania szkół podstawowych na przyjęcie dzieci sześcioletnich. Przeprowadzona diagnoza stanowiła wstępną ocenę stanu faktycznego pod kątem zapewnienia odpowiednich warunków lokalowych oraz organizacyjnych. Celem ankiety było wstępne oszacowanie rozmiaru potrzeb w zakresie przygotowania szkół pod kątem ewentualnego objęcia wszystkich dzieci sześcioletnich obowiązkiem szkolnym lub obowiązkiem przedszkolnym realizowanym w szkołach podstawowych. Zebrane informacje miały charakter szacunkowy, podlegały weryfikacji przez pracowników Wydziału, którzy brali między innymi pod uwagę tendencje w naborach w kolejnych latach. W trakcie wdrażania ówczesnej reformy potrzeby te ulegały również zmianom ze względu na np. wprowadzenie programu rządowego „Radosna szkoła”, który pozwalał na sfinansowanie doposażenia miejsc zabaw i placów zabaw. Przy określaniu zasad przyznawania środków finansowych na przystosowanie szkół na przyjęcie sześciolatków uwzględniane były w pierwszej kolejności potrzeby szkół wynikające z konieczności zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków nauki ( np. zakup ławek i krzeseł dostosowanych do wzrostu dzieci) w drugiej kolejności na zakup pomocy naukowych, które ponadto mogły być realizowane w ramach planów finansowych szkół bez konieczności przyznawania dodatkowych środków.
Koszty przygotowania placówek do przyjęcia dzieci sześcioletnich były rozłożone w latach i dodatkowo rekompensowane rządowymi programami wspierającymi, m. in. programem „Radosna szkoła.”
Rządowy pogram „Radosna Szkoła” umożliwiał szkołom podstawowym publicznym i niepublicznych otrzymanie wsparcia finansowego na wyposażenie szkolnego placu zabaw i sali zabaw w świetlicach szkolnych. Celem programu było zapewnienie najmłodszym uczniom właściwego rozwoju psychofizycznego i warunków do aktywności ruchowej porównywalnej ze standardami wychowania przedszkolnego.
Realizacja programu rozłożona była na lata 2009-2014. W ramach tego Programu Gmina Miasto Szczecin wyposażyła 46 szkół w miejsca do zabawy dla najmłodszych dzieci o wartości ponad 550 tys. zł, z czego wkład własny Miasta to 70 tys. zł. Wybudowano także 32 place zabaw przy szkołach podstawowych w sprzęt o wartości ponad 5,8 mln zł przy prawie 50 % dofinansowaniu rządowym.
Miasto Szczecin nie kierowało do sądu wniosków o zwrot kosztów. Nie było powodu dochodzenia roszczeń w roku 2014, gdyż koszty ówczesnej reformy w znacznym stopniu zostały sfinansowane przez rząd poprzez dotacje celowe oraz rezerwę subwencji oświatowej a czas wprowadzenia reformy pozwolił na racjonalne wydatkowanie środków publicznych.