Protokół z posiedzeń komisji Rady Miasta

PROTOKÓŁ NR 0012.5.97.2017
Z POSIEDZENIA 
KOMISJI DS. EDUKACJI
Z DNIA 15 MARCA 2017 ROKU

Początek posiedzenia - 12:00
Zakończenie posiedzenia - 14:00

Posiedzenie Komisji otworzyła i przewodniczyła obradom p. Stefania Biernat - Przewodnicząca Komisji.

W posiedzeniu uczestniczyli członkowie Komisji oraz osoby zaproszone wg załączonych list obecności załącznik nr 1 i 2.

Po stwierdzeniu prawomocności posiedzenia (quorum i prawidłowość zwołania posiedzenia)
Przewodnicząca zaproponowała następujący porządek dzienny posiedzenia:

Ad. pkt. 1.
Rozpatrzenie wniosków w sprawie zmian do porządku obrad.

Nie wniesiono.

Ad. pkt. 2.
Przyjęcie protokołu z ostatniego posiedzenia Komisji.

Protokół z posiedzenia Komisji w dniu 08.03.17 przyjęto w głosowaniu: za – jednomyślnie.

Ad. pkt. 3.
Zmiany w szkolnictwie zawodowym wchodzące w życie od roku szkolnego 2017/18.

G. Szyjka – Doradca ODN – przestawił prezentację „Zmiany w szkolnictwie zawodowym” (załącznik nr 3 do protokołu).

B. Baran – zapytał, jak będzie realizowane kształcenie zawodowe? Czy będą zakłady praktyk lub warsztaty szkolne?

G. Szyjka – wyjaśnił, że część kształcenia będzie realizowane w szkole część u pracodawcy.

B. Baran – zapytał, co będzie ze szkołami w małych miastach, gdzie nie ma zakładów pracy?

G. Szyjka – powiedział, że wszystko zależy od dyrektora szkoły, on będzie odpowiadał za realizację nauczania. W Szczecinie nie powinno być problemów, dyrektorzy mają podpisane umowy z zakładami pracy.

L. Rogaś- Dyrektor Wydziału Oświaty - przypomniała, że szkoły branżowe są w powiatach, to one prowadzą tego typu szkoły a nie małe miejscowości.

G. Szyjka – podsumowując prezentację powiedział, że branżowa szkoła 2. stopnia dla uczniów zaocznych lub wieczorowych, to jest ten element, którego jego zdaniem brakuje w tym systemie. W tej chwili uczeń, który skończy branżową szkołę 1. stopnia ma już wyuczony zawód, jednak nie jest technikiem. Wielu z nich od razu pójdzie do pracy.

P. Bartnik – powiedział, że rynek wolałby, aby zmiany przeprowadzano szybciej. Zawody, to co w nich ma być, czego oczekuje pracodawca, powinno być ustalane na poziomie rejonów i powinno się dziać szybciej. Kolejnym problemem może być to, że do szkół zawodowych młodzież nie idzie mimo tego, że na rynku są miejsca pracy. Niekiedy interesujące i dobrze płatne.

R. Łażewska – zapytała o opiniowanie arkusza przez związki zawodowe: jak to ma wyglądać, jeśli w szkole ich nie ma?

L. Rogaś – powiedziała, że jeszcze tego nie wiadomo. P. dyrektor czeka na rozporządzenie w tej sprawie.

M. Matias – zapytał, czy są plany tworzenia szkól przyzakładowych? W jaki sposób pracodawca może zaproponować utworzenie jakiejś konkretnej klasy? Czy jest jakaś współpraca w tym aspekcie?

L. Rogaś – powiedziała, że takich planów nie ma. W jej ocenie problem jest w tym, że klasyfikacje zawodów są dwie różne: dla przemysłu i dla szkolnictwa zawodowego. Tylko w tych ostatnich zawodach szkoły mogą kształcić. Często pracodawcy oczekują, że wykształcimy w zawodzie, na który nie pozwala prawo oświatowe, bo nie ma takiej klasyfikacji. Powiedziała też, ze próbowano tworzyć klasy zaplanowane we współpracy z pracodawcą, jednak to się nie powiodło z powodu braku chętnych.

B. Stolarczyk – Dyrektor Zespołu Szkół Łączności - zwrócił uwagę na to, że szkoła branżowa a technikum to coś zupełnie innego. Bardzo silnie zostało zakorzenione wśród rodziców przeświadczenie, że szkoła branżowa jest złym wyborem. Warto podkreślić, że po jej ukończeniu jest otwarta możliwość kontynuacji kształcenia. Nawiązując do proponowanych zmian powiedział, że praktycznie każe technikum ma zawód, który zmienia się od 1 września. Już teraz wymaga to pracy. Zmiany w podstawie programowej ocenił pozytywnie. Przypomniał, że jego szkoła nie zaczyna od zera, podobnie inne szkoły zawodowe. Podkreślił też, że nie ma szkoły w Szczecinie, która nie współpracuje z wieloma pracodawcami. W ramach tej współpracy szkoły uczą oczywiście także i tego, czego oni oczekują. Są tacy pracodawcy, którzy współpracują ściśle ze szkołą, są jednak też i tacy, którzy oczekują jedynie darmowej siły roboczej na praktykach.

E. Moskal –Dyrektor Zachodniopomorskiego Centrum Edukacji Morskiej i Politechnicznej – podkreśliła, że nie ma jeszcze wyrobionej opinii nt zmian. Jest zadowolona z tego, że technikum będzie 5-letnie. Sądziła, że ten system doskonale dopełni istniejący system kształcenia (4 lata, matura i ostatni rok szkolenia praktycznego), poszło to jednak w inną stronę. P. dyrektor żałuje, że wydłużenie cyklu kształcenia nie zwiększyło ilości godzin kształcenia zawodowego. Liczy na to, że szkoły branżowe wypracują sobie dobrą renomę. Poprosiła o pochylenie się nad kwestią internatów – to dla tych szkół bardzo ważne. Jako przykład alternatywnego rozwiązania tego problemu podała Kraków, gdzie powstał system „rodzin zastępczych” – rodzice, którzy mają wolne pokoje, po odpowiednim procesie weryfikacji, przyjmują do siebie dzieci na zasadzie rodzin zastępczych. To dobre i bezpieczne rozwiązanie.

M. Kolbowicz – przypomniał, że szkoła zawodowa była ucieczką dla dzieci, które nie chciały iść do wojska. To ratowało ich przed naborem. Problemem było też dostać się na studia: kryteria naboru były bardzo ostre. Dzisiaj każdy może być studentem a wykładowcy robią wszystko, by każdy skończył uczelnię. Zapytał też o to, czy są problemy z nauczycielami branżowymi?

E. Moskal – przyznała, że oczywiście problemy kadrowe są. Po 15 latach pracy nauczyciel ma nieco ponad 3 tys. zł pensji. Szkoły nie mogą konkurować z ofertami na rynku przedsiębiorców.

M. Gadomska – powiedziała, że kształcenie zawodowe wymaga ogromnego wysiłku wielu osób. Jeśli chodzi o zmiany w oświacie można patrzeć na zmiany nazw (szkoła zawodowa/ szkoła branżowa) jak na działanie marketingowe, które odczaruje złą renomę szkoły zawodowej. Będzie jednak trochę zamieszania w szkole zawodowej. Zespół szkół z kilkoma typami szkół i kilkoma zawodami, z różnymi podstawami programowymi, starymi i nowymi egzaminami, na pewno tych problemów będzie miał b. dużo. Potrzebna jest praca wszystkich środowisk, by osiągnąć pozytywny efekt.

P. Bartnik –powiedział, że wierzy w szkoły zawodowe w Szczecinie. Clou problemu jednak jest w rynku pracy: młodzi ludzie wyjeżdżają z miasta. To my, Polacy, wykonujemy proste roboty w Anglii i w Niemczech. Także nasi absolwenci.

B. Baran – zapytał o Technikum Kolejowe: szkoła odchodzi od zawodów kolejowych, gdy tymczasem kolej dziś dostaje ogromne pieniądze na rozwój.

L. Rogaś – powiedziała, że w tej chwili Technikum Kolejowe jest kolejowe tylko z nazwy. Dyrektor poszukuje na rynku nowych zawodów. Próbuje też utworzyć kierunki kolejowe, jednak pomimo marketingu nie udaje się stworzyć takich klas z powodu braku chętnych.

Ad. pkt. 4.
Sprawy różne i wolne wnioski.

Nie wniesiono.

Na tym posiedzenie zakończono.