Odpowiedzi na interpelacje/zapytania

W odpowiedzi na Pana zapytanie wyrażone w piśmie przesłanym przez Przewodniczącego Rady Miasta, uprzejmie przedstawiam następujące wyjaśnienia w przedmiotowej sprawie:

Problematyka związana z edukacją żywieniową nie jest mi obojętna. Stanowi ona fundament trwałego kształtowania prozdrowotnych nawyków wśród młodzieży szkolnej i ich rodzin. W pełni popieram zatem wszelkiego rodzaju aktywne działania prozdrowotne podejmowane przez szczecińskie szkoły, w szczególności mające na celu upowszechnienie wiedzy o zasadach zdrowego żywienia oraz aktywności fizycznej.  Poruszana tematyka znajduje szerokie odzwierciedlenie w podstawie programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego na wszystkich poziomach edukacji, określonej rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2009 r. Nr 4, poz. 17). Treści nauczania w zakresie postawy prozdrowotnej uczniów zostały zapisane w podstawie programowej takich przedmiotów, jak: przyroda, biologia, czy wychowanie do życia w rodzinie. Ponadto od 1 września 2002 roku każda ze szkół zobowiązana jest do opracowania i realizacji szkolnego programu profilaktyki, dostosowanego do potrzeb rozwojowych uczniów oraz potrzeb danego środowiska, uwzględniając w znacznej mierze tematykę związaną z profilaktyką prozdrowotną. Z inicjatywy Wydziału Oświaty, celem zwiększenia efektywności związanej z realizacją działań prozdrowotnych, w 2010 r. w szczecińskich szkołach powołani zostali szkolni koordynatorzy ds. promocji zdrowia. Ich zadaniem jest monitorowanie przedsięwzięć prozdrowotnych i wdrażanie ich na terenie szkół. Dzięki nim systematycznie wzrasta uczestnictwo społeczności szkolnej w projektach promujących zdrowie, na bieżąco diagnozowane są również oczekiwania uczniów, rodziców, nauczycieli i pracowników szkoły w tym zakresie.

W roku 2010 r. przeprowadzono również kompleksową analizę w szczecińskich szkołach dotyczącą asortymentu w sklepikach szkolnych, uwzględniając również problematykę funkcjonowania samoobsługowych automatów do dystrybucji środków spożywczych. Wyniki ankiety wskazują jednoznacznie, że ponad 70% szkół nie posiada wcale ww. automatów. Zaledwie w ok. 10 % placówkach znajdują się automaty z produktami typu batoniki czekoladopodobne, czy przekąski ziemniaczane. Większość automatów, które znajdują się w szkołach to maszyny serwujące napoje gorące (kawa, herbata, czekolada). Ich obecność jest uzasadniona, choćby ze względu na wynajmowanie pomieszczeń dydaktycznych niepublicznym szkołom lub uczelniom wyższym w godzinach popołudniowych lub w weekendy.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie oświaty dyrektor szkoły sprawuje opiekę nad uczniami oraz stwarza warunki harmonijnego rozwoju psychofizycznego poprzez aktywne działania prozdrowotne. W związku z powyższym wprowadzanie ograniczania sprzedaży produktów powszechnie uznanych za niezdrowe leży w gestii dyrektora szkoły oraz przedstawicieli Rady Rodziców, którzy mogą w porozumieniu z właścicielami automatów, bądź sklepików szkolnych, decydować o promowaniu zdrowych produktów, ograniczając jednocześnie sprzedaż produktów wpływających niekorzystnie na zdrowie dzieci i młodzieży. Takie działania podejmowane są przez dyrektorów bardzo często.

W szkołach systematycznie zmieniana jest oferta żywieniowa na korzyść produktów mlecznych, owoców, soków owocowo-warzywnych niesłodzonych, produktów o obniżonej zawartości tłuszczu i cukru, produktów zbożowych pełnoziarnistych itp., kosztem produktów wysoko przetworzonych o dużej, aczkolwiek ukrytej, zawartości tłuszczu i cukru, słodyczy, napojów gazowanych, soków słodzonych, wysokokalorycznych i solonych przekąsek itp. Jestem głęboko przekonany, że wymienione powyżej działania pośrednio wpływają na ograniczenie popytu u uczniów na niezdrowe przekąski, a poprzez popularyzację programów dotyczących spożywania owoców, warzyw, soków i mleka przyczyniają się do nabywania i utrwalania prawidłowych nawyków żywieniowych wśród uczniów i ich rodziców.