Odpowiedzi na interpelacje/zapytania

Odpowiadając na Pana zapytanie z dnia 28 października 2010 r. w sprawie podania wykładni prawnej definicji „płatnego parkowania” informuję, co następuje.
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych w art. 13 ust. 1 wprowadza opłatę za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania. W myśl art. 13b ust. 4 ww. ustawy rada gminy ustalając strefę płatnego parkowania:
1) ustala wysokość stawek opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, z tym że opłata za pierwszą godzinę parkowania pojazdu samochodowego nie może przekraczać 3 zł;
2) może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi;
3) określa sposób pobierania opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1.
Ustawa o drogach publicznych nie zawiera definicji terminu ”płatne parkowanie” (art. 4). Uchwała Rady Miasta Szczecin z dnia 19 listopada 2007 r. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych Miasta Szczecin oraz sposobu ich pobierania (ze zm.), która określa zasady funkcjonowania strefy płatnego parkowania także nie wyjaśnia wprost pojęcia ”płatnego parkowania”. Jednak odnosząc się do Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2010 r. (sygn. Akt III SA/Po 392/09) pojęcie postój – parkowanie są rozumiane w języku potocznym jednoznacznie.
Biorąc pod uwagę powyższe oraz określenia użyte w art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym przyjmujemy, że parkowanie jest to postój pojazdu, zaś w art. 2 pkt. 30 mamy zdefiniowany postój pojazdu (unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego, trwające dłużej niż jedną minutę).
W związku z powyższym informuję, że pojęcie „płatnego parkowania” należy rozumieć jako płatny postój pojazdu.